کم کم عبارت ” حباب اینترنتی ایران ” خود را به ادبیات استارتاپی کشور تحمیل می کند؛ حبابی که از حباب دات کام امریکا منشاء و الگو گرفته است.
حباب دات کام (به انگلیسی: Dot-com Bubble) یک حباب اقتصادی در خلال سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ میلادی بود که طی آن بازارهای بورس سهام کشورهای صنعتی دنیا شاهد رشد سریع ارزش مالی شان بودند که از رشد بخش اینترنت و شاخه‌های مرتبط با آن ناشی می‌شد.
از مشخصه‌های این دوره تأسیس گروه جدیدی از شرکتهای بر پایهٔ اینترنت بود که به طور کلی به آنها شرکت دات کام گفته می‌شد. شرکتها دریافته بودند که اگر یک پیشوند «-e» به ابتدای نام خود و یا یک پسوند «دات کام» به انتهای نام خود بیفزایند، بهای سهام آنها در بازار افزایش می‌یابد. ( ویکی پدیا ).
بسیاری از شرکتهای دات کام در آن زمان با زیان‌های سنگین (مانند آمازون و سیسکو) مواجه شدند یا پرونده شان با شکست همراه بود.
از جمله بزرگترین کسب و کارهای اینترنتی شکست خورده سایت فروش غذای حیوانات خانگی pets.com بود که در سال نخست فروش خود حدود ۲۰ میلیارد دلار به دست آورد و ۶۰٪ صاحبان حیوانات خانگی آمریکا، حداقل یک بار از این سایت خرید کرده بودند.
این در حالی بود که رشد باورنکردنی این بازار و مبدل شدن آن به یک بازار بین‌المللی، توجه معامله‌گران را به عنوان یک اقتصاد جدید به خود جلب کرد. در این دوره، شرکتهای دات کام به جای ارائه برنامه‌های موثق کسب‌وکار به ایده‌پردازی‌های غیر واقعی پرداختند.
شرکت‌هایی که حتی برنامه‌ای برای اهداف یکساله خود نداشتند، مقدار زیادی دلار دریافت کرده و به سهامداران وعده مایکروسافت شدن دادند.
اما در ایران چه شرایطی را پیش روی خود خواهیم داشت؟ آیا حباب اینترنتی ایران همچون این تجربه، به زودی می ترکد؟
در ابتدا نگاهی بیاندازیم به شرایط و فضای کسب و کارهای اینترنتی در ایران:
ادامه مقاله را بخوانید: حباب اینترنتی ایران
