از چند روز قبل در فکر انتخاب سوژه ای برای مقاله این هفته آراتیس بودم که ناگهان توییتهای یکی از فعالان استارتاپی ایران با موضوع دلال های استارتاپی نظرم را جلب کرد.
از مدتی قبل دغدغه نگارش مقالهای برای اطلاعرسانی از ماهیت برخی کارگاههای آموزشی مرتبط با استارتاپها در گفت و گوهای دوستانه و تلگرامیام شکل گرفت؛ اینکه افرادی بدون تجربه عملی و حتی تئوریک کافی، کارگاههای آموزشی برگزار میکنند تا از این نیاز بازار بتوانند علاوه بر منافع مالی، اسم و رسمی برای خود پیدا کنند.
در واقع میتوان این مقاله را ادامه مقاله سو استفاده شرکتهای ایرانی از تب و تاب استارتاپی کشور دانست که در آن شرکتهای برنامهنویسی و دیجیتال مارکتینگ، روز به روز بر تعدادشان افزوده شده و سعی میکنند پروژههای استارتاپی و حتی غیر استارتاپی را از آن خود کنند که این امر، مشکلات زیادی برای این استارتاپیها ایجاد کرده است.
اما مشکل دیگری که در یکی دو سال گذشته با سرعت بیشتری در حال نفوذ به اکوسیستم استارتاپی ایران است؛ ظهور دلال های استارتاپی و مشاوران و مدرسانی که با حفظ مطالب و تئوریها، تدریس کرده و مشاوره میدهند.
در ابتدا نگاهی بیاندازیم به توییت های علی شیری بنیانگذار استارتاپ داروک...
---------
ادامه این مقاله ارزشمند را مطالعه کنید: دلال های استارتاپی